De ‘partners in crime’ van de vzw. Bluesnight te Zingem waren al aan de 19de editie toe van hun event op vrijdag 23 oktober en hiervoor deden ze beroep op niemand minder dan Deborah Coleman. Soms kan je de kronkels van blues programmators niet volgen wanneer je tot de vaststelling komt dat deze Deborah maar één enkel concert heeft in België maar dat zullen Eddy en Patrick van de ‘Bluesnight’ wel niet aan hun hartje laten komen en zouden ze van deze gelegenheid gebruik maken om een klinkende affiche voor te stellen.

In de spitsuren de ring van Brussel trotseren… ja er zijn plezierige zaken in de wereld maar voor de blues steken we uiteraard een tandje bij. Aangekomen begonnen de eerste bluesfans zich al een weg te banen naar ‘De Korenbloem’, het zaaltje op het kerkplein waar het vanavond te gebeuren stond. Binnen waren de collega’s van andere Vlaamse bluesverenigingen al aardig aan hun PR aan het werken en zo hingen de affiches van de komende editie van hun bluesfestival in Haringen al aardig te pronken en waren de gasten van ‘Blaublues’ reeds present om hun programma met o.a. Michael Burks en R.J Micho aan de man (en vrouw) te brengen. Wie ook allert stond flyers uit te delen was Yvan Bonne die ook al met een kanjer als ‘Nick Curran’ op de proppen komt en daar zal de ‘Maple’ te Ertvelde op het einde van november zeker te klein voor zijn. Het wordt trouwens nog zeer druk in november met de festivals ‘Blues in Schoten’, de 8ste editie van de clubnight van ‘The Blues Store’ te Zele en eerder in november het ‘Rhythm & Blues Festival’ van Peter dat dit jaar naar Herent trekt en de ‘Attic’ laat voor wat het is of beter gezegd afstand neemt van de ‘lastige’ en muziek onvriendelijke buren aldaar.

Het concert van vanavond stond gepland rond de klok van 21.00h en een ietsje voor het startsein kon je al opmerken dat deze locatie weerom eens zou vol lopen, waarop Eddy me kwam vertellen dat het geen sinecure is om dit telkens weer te verdienen en dit wanneer je maar met een tweekoppige motor het seizoen aangaat maar Eddy, geloof me dat kennen we.

Deborah Coleman, speelt al sinds haar 8ste levensjaar gitaar en wordt in de States en ver daar buiten, dus ook hier bij ons, als een rastalent beschouwd en heeft haar sporen al meer dan verdiend met componeren en schrijven van prachtige ‘bluessongs’. Iets over 21.00h en het moment is aangebroken om deze dame aan te kondigen. Recht uit Spanje waar ze er een ‘tour’ heeft opzitten en  nu voor een ‘exclusief’ concert hier in Zingem. Na een muzikale intro van de band komt Lady Deborah aanzetten en het valt je meteen op dat zij altijd bescheiden blijft en zeker geen cultstatus kan aangemeten worden.

Deborah konden we vorig jaar nog bekijken in de ‘Guitars & Feathers’ bluescaravaan 2008 en Ruf heeft voor 2010 wel een zeer bijzonder Bluescaravaan in petto met niemand minder dan Coco Montoya, Meena en de Canadese Shakura S’Aida die in 2008 de zieke Candye Kane nog kwam te vervangen.

It’s funky time- moet Coleman hebben gedacht wanneer ze aanzet met ‘Livin’ On Love’, de titeltrack uit haar gelijknamige album uit 2001 en toen nog bij Blind Pig. 'Livin' on Love' is een geschikt nummer om de aandacht meteen op te eisen en voor dat je het weet sluit onmiddellijk ‘On The Hunt’ (When Blue Begins -1998) aan en lijkt het erop of we hier een non stop medley voorgeschoteld krijgen. Het lijkt of Deborah op automatische piloot speelt doordat alles bij deze tallentvolle dame zo vanzelfsprekend lijkt.

Pas met ‘River Wild’ zet ze een stapje weg van de micro en begint ze aan een zinderende gitaarsolo. Het zijn weinig vrouwelijke bluesartiesten gegeven om met zulk een gemak de six-strings te beroeren en  met zulke eenvoud haar ‘telecaster’ te laten spreken wat natuurlijk bewondering oproept bij de ruim drie honderd aanwezigen. Op de setlist stonden maar 6 nummers per set maar waren de eerste 6 al van zodanig hoog niveau en na een dik driekwart uur zat set 1 er dan op.

Pas in set 2 konden we werk uit haar laatste album ‘Stop The Game’ aanhoren en met ‘Wagon Wheel’ waren de vuilbakken met drankbekertjes al aardig gevuld en na een tijdje zaten we met 'What Comes Around Goes Around'dan ook reeds aan nummer 5 van set 2. Met ‘Heaven’s got The Blues’ zat haar passage van ruim 2 uur hier in Zingem en tevens in België erop en kon de vzw. Bluesnight er prat op gaan dat ze de klus weer hadden geklaard. Maar ja Eddy, nu rest er nog de zware taak om de 20ste editie nog beter te maken..succes! en we kijken er al naar uit. Time flies when you're havin' fun.